İşinden İstifa Edip Gezi Blogger’ı Olmak!

20 Nisan 2018, takvimlerde sıradan bir gün, benim için ise hayatımın belki de dönüm noktası! 19 yıllık kurumsal hayatıma bir nokta koyup hayatıma blogger ve gezi yazarı olarak devam etmeye başlayacağım gün. Beni tanıyan tanımayan herkes bu kararı nasıl verdiğimi sordu, ben de tıpkı blog yazmaya başladığım zaman yaptığım gibi, en iyisi bu konuda bir yazı yazıp zihinlerdeki bütün sorulara cevap vereyim istedim. Sorunuzun cevabı bu yazıda yoksa yorum olarak eklerseniz dilim döndüğünce cevap veririm.

Gezi Blogger’ı Olmak!

Öncelikle hiçbir şey birden bire olmadı. 10 yıldır  gezi blogu yazıyorum, hatırı sayılır bir bilinirlik ve okunurluğa sahip olan blogum hali hazırda az da olsa bir para kazandırıyor.

Yazının bu kısmına gelince “Blog yazarak para kazanılıyor mu? Ben de blog açmak istiyorum ne yapmalıyım?” gibi sorularınız olduğunu tahmin ediyorum. Kısa cevap vereyim; evet! Eğer kendinize özel bir alan belirleyebilir, düzenli ve kaliteli içerik üretebilirseniz blog yazarak para kazanılabiliyor. Eğer blog konusunu nasıl çözeceğim diyorsanız, WordPress Okulu tarafından hazırlanan eğitimlere katılabilirsiniz.

Para pul mevzuularıma fazlaca girmeden önce bu hikayenin nasıl başladığına bir bakalım.

Seyahat Virüsü

Seyahat etmeye başladıktan kısa bir süre sonra kanıma seyahat virüsünün her gün biraz daha işlediğini farketmeye başladım. Her fırsatta bir seyahat planı yapmak için uğraşıp duruyordum, seyahat ettikçe bu arzum daha da artıyordu. Bir gün biter mi diye bekledim ama bitmek bir yana, sürekli artıyordu. Hal böyle olunca hayatımı seyahat ederek geçirebilmenin yollarını araştırmaya başladım.

Seyahat etmek bağımlılık yaratır mı? diye de bir yazı yazmıştım.

Basit Hayat, Mutlu Hayat

Önce hayatımı basitleştirmeye, gereksiz harcamalarımı azaltmaya, gereksiz yüklerimden kurtulmaya başladım. Yaşadığım bir taşınma, aslında hayatımda belki bir kez kullanmak için aldığım ve anlamsız paralar harcadığım ne kadar çok eşyam olduğunu görmemi sağladı. O dönemeçten sonra ihtiyacım olmadıkça kendime yeni birşey almamaya başladım. Hayatımı basitleştirme bakış açısı seyahat dışındaki tüm lüks harcamalarımı azaltmamı sağladı. Bu durum tahmin ettiğimden çok daha fazla para biriktirmeme yol açmış oldu.

Geleceğe Yatırım

Yukarıda anlattıklarımla asenkron bir zaman diliminde seyahat ederken hayatımı nasıl devam ettireceğime dair araştırmalarım devam ediyordu. Düzenli bir gelir çok işime yarardı, ben gezerken hesabıma tıkır tıkır yatan bir para. Aslında çok istekli olmamama rağmen kendime bir ev aldım. İstanbul’da bir evin kira geliri seyahat etmek için önemli bir ödenek olacaktı, nitekim öyle de oldu. Şu an en düzenli gelirim ev kiram.

Hayallere Ulaşmak Emek İster

Blogumu yazmayı ise hiç bırakmadım, evet istediğim yoğunlukta ve detayda yazamıyordum belki ama o benim can simidimdi. Blog dışında bazı online-offline dergilere de zaman zaman yazılar yazmaya devam ettim. Yazmayı seviyordum, yazdıkça insanları yola çıkmaya motive ettiğimi görmek beni daha da mutlu ediyordu. İşlerimin en yoğun olduğu zamanlarda dahi yazmayı bırakmadım. Blog yazmanın bana en güzel getirilerinden biri gezi blogu yazan, gezmeyi seven çok güzel insanlarla tanıştım, harika arkadaşlıklar dostluklar kurdum.

Hazır mıyım?

Hayalim hep bir gün kurumsal hayatı bırakıp dilediğim gibi seyahat edebilmekti. Ama ne zaman sorusunun cevabını bilmiyordum! Hazır olunca? Hazır olacak mıydım? Sürekli kendi kendime öne sürdüğüm mazeretlerle hayallerimi erteliyordum, ama bir yandan hayat beni beklemiyor akmaya devam ediyordu. 1 Nisan 2018 günü Facebook bana 4 yıl önce 1 Nisan şakası olarak işten ayrıldığımı ve Ege’ye yerleştiğimi söyleyen bir mesajımı hatırlattı!

5 yıldır dilimdeydi ama bir türlü harekete geçemiyordum! O an bir şimşek çaktı ve “doğru zaman” diye bir zamanın hiçbir zaman olmayacağını, doğru zamanının şimdi olduğunu anladım. Doğru zaman şimdiydi ve ben istifa edecektim!

Benim gibi yıllarını kurumsal hayata vermiş pek çok arkadaşımdan “ne kadar cesursun” “keşke biz de bu cesareti gösterebilsek” yorumları aldım. Halbuki ben kendimi cesur görmüyorum, güvenli sulardan ayrılırken, başıma neler geleceğini bilmezken çok korkuyorum. Diğer yandan da bunca zaman sürekli kendime mazeretler üretip bu süreci ertelediğim için, geç kalmış bir hareket olduğunu düşündüğüm için, içinde cesaret göremiyorum. Dışarıdan öyle görünmese de içerideki durum bu!

Bundan sonra ne yapacağıma dair bir planım yok. Tabii ki kafamda bir sürü proje, fikir, hayal var. Cebimde beni bir süre idare ettirecek birikmiş param, kira gelirim, blogdan gelen az bir reklam gelirim ile şu an en keyif aldığım şeyleri yapmaya yani gezemeye ve yazmaya odaklandım, inanıyorum ki devamı gelecek ve çok güzel şeyler olacak. Beni izlemeye devam edin 😉

Blog yazarak para kazanmak mümkün mü? yazım da ilginizi çekecektir.